Buśno od poł. XVI w. należało do starostwa hrubieszowskiego, od r. 1815 wchodziło w skład Królestwa Polskiego. Znaczenie Buśna wzrosło w okresie rozwoju Unickiego Seminarium Diecezjalnego w Chełmie. W r. 1783 unicki bp chełmski Maksymilian Ryłło utworzył w Buśnie filię seminarium chełmskiego. W w. XVI katolicy z Buśna i okolic należeli do parafii Rozesłania Apostołów w Chełmie. Dopiero od w. XVIII zaistniała w Buśnie parafia greckokatolicka, którą skasowano po powstaniu styczniowym (1863). Kościół zamieniono na cerkiew i założono parafię prawosławną. Do początku obecnego wieku katolicy obrządku łacińskiego należeli do parafii Uchanie. Od r. 1919 zaczęto w Buśnie organizować ośrodek duszpasterski, a parafia została erygowana, 23 III 1921 r., przez bp. Mariana Fulmana i włączono ją do dekanatu hrubieszowskiego, następnie uchańskiego, a obecnie do dekanatu hrubieszowskiego północnego. Została uposażona w ziemię. W czasie okupacji życie religijne było utrudnione, m.in. na skutek odebrania parafii katolickiej świątyni. Po wojnie parafia wznowiła działalność w r. 1944, 1 października 1989 r. z terenu parafii wydzielono Samodzielny Ośrodek Duszpasterski w Białopolu.
W archiwum są przechowywane m.in.: kronika od r. 1947, księgi metrykalne od r. 1921 (są również zniszczone metrykalne księgi unickie od r. 1800).
